Zamora

Zamora heeft als dingetje om trots op te zijn de grootste klok ter wereld in de berg. Verder is het een behoorlijk vreselijk dorp met niks. Het is maar een paar straten groot en ze hebben een bakkertje en een snackbar, een supermarkt en een paar minimarktjes. En verder karaokebars en disco's. Er is niks te beleven en de mensen zijn er ook niet zo vriendelijk en vrolijk. Misschien komt dat ook doordat het hier behoorlijk heet is, daar word je ook wel een beetje lamlendig van. Maar goed, we wilden hier zijn omdat het dichtbij het nationale park Podocarpus is. Dus dat is gelukt :-). En daarna vooral weer zo snel mogelijk weg hier.

Donderdag 6 december zijn we vroeg in de ochtend met een taxi naar de ingang van het park gegaan. Het lijkt alsof het park volledig verlaten is, er zijn geen beheerders, geen informatiecentrum, gewoon niks. Er waren wel werklui een hutje aan het bouwen, maar waarvoor en voor wie is een raadsel. Er was ook welgeteld 1 andere toerist en later vier Ecuadorianen, verder hebben we de hele dag niemand gezien. Ook weinig dieren helaas, maar daar waren we al op voorbereid. Het is een enorm groot natuurgebied en wij kunnen maar een heel klein stukje daarvan zien. Maar er was wel 1 hele mooie en verfrissende waterval.

Vlinders waren er genoeg, hoewel ze altijd lastig zijn om op de foto te zetten.

Deze vlindersoort draagt rugnummers. Yvonne vond nummer 88...

... en Mark nummer 98.

Cicada's zongen voor ons door heel het bos. Ze zijn lastig om te vinden, maar deze had zijn laatste rustplaats op een bruggetje gevonden.

We hebben zelfs niet veel vogels kunnen spotten, behalve een paar van deze blauwe exemplaren.

Ons plan was om vanuit het zuiden naar de westkust te reizen. Maar met de bus betekent dat een hele lange reis. Dat hadden we willen inkorten door nog een binnenlandse vlucht te nemen, maar omdat het vliegveld van Loja dicht is i.v.m. een verbouwing, kon dat niet vanaf hier. We hebben nog andere vliegvelden en routes bekeken, maar dat werd en heel prijzig en leverde uiteindelijk qua reistijd geen tijdswinst op. Met de lokale bussen zou dat betekenen dat we òf twee hele dagen in de bus zouden moeten zitten, òf 1 dag van 12 uur in de bus zitten en dan nog een dag van 5 uur busrit. Beide opties waren niet heel aantrekkelijk. Als we meer tijd hadden, dan zouden we wat meer tussenstops hebben gemaakt in kleinere dorpjes aan de kust bijvoorbeeld. Maar die tijd hebben we nu niet. En om nou 's avonds in het donker ergens aan te komen, hotelletje zoeken, buskaart voor de volgende dag zoeken, slapen en weer verder in de bus, dat is toch ook niet echt relaxed. We hadden het idee dat dat simpeler moet kunnen, maar hoe? Zamora wordt überhaupt nauwelijks beschreven in de reisgidsen of op internet, dus we hadden weinig aanknopingspunten. Uiteindelijk kwamen we toevallig een soort reisbureautje tegen, die vervoer aanbood naar verschillende plaatsen. Maar de medewerker daar was niet bijzonder vriendelijk of behulpzaam, sprak geen Engels en van haar Spaans konden wij weinig maken. Volgens haar was er geen vervoer, want er waren niet genoeg cliënten, dus ze had "nada" voor ons. Er zou misschien wel iets kunnen vanuit een dorpje 2,5 uur verderop, maar hoe en wat is ons uit haar verhaal niet duidelijk geworden.
We hadden de hoop eigenlijk al opgegeven en ons neergelegd bij twee dagen in de bus zitten, toen we toch nog een laatste poging waagden bij een soort commercieel taxibedrijf dat we tegenkwamen. We dachten, als we nou het geld dat we normaal gesproken zouden uitgeven aan een vliegticket voor een binnenlandse vlucht, gebruiken voor privé-vervoer, dan moet er toch wat te regelen zijn? En jawel, ze wilden ons helpen en ook nog voor een redelijk bedrag. Ze moesten wel even op de kaart zoeken waar dat plaatsje ligt waar wij naartoe willen, maar als alles goed gaat worden we morgen om 5 uur in de ochtend opgepikt bij ons hotel en dan zijn we morgen aan het eind van de middag in Puerto Lopez. Gaat vast goedkomen!