Puerto Lopez
Bij Puerto Lopez hebben we de eerste dag gebruikt om te relaxen, na volle dag reizen van de dag ervoor. We hebben het dorpje wat rondgestruind en langs het strand gewandeld.
Op de rosten bij het strand zitten deze goed gecamoufleerde krabbetjes.
Bij ons huisje hangt meneertje spin rond (al vermoeden we dat hij dood is, want hij hangt al dagen in dezelfde houding op dezelfde plek :-))
En nog een hangend wezentje die we onder het afdakje van ons huisje ontdekten. We dachten eerst dat het een blaadje was of een oud wespennest, want het hangt hoog in de nok van het huisje. We hadden het al de hele dag zien hangen, tot we 's avonds besloten om toch eens een foto te maken en in te zoomen. En toen bleek het een pluizig vleermuisvriendje te zijn :-). We vroegen ons af of deze ook dood was, aangezien hij er al de hele dag hing. Maar volgens Mark vallen ze dan naar beneden. En om te bewijzen dat hij nog leefde, begon hij af en toe te bewegen. Hij is nu af en toe even weggeweest, maar hij komt toch elke dag weer terug naar zijn vertrouwde hangplek, dus het is ons eigen huisdiertje hier. En aan de achterkant van ons huisje hangt er nog één.
Zondag 9 december zijn we naar Isla de la Plata gegaan, ook wel klein Galapagos genoemd, waar we welkom werden geheten door meneertje zeeleeuw. We hadden niet zo'n hele goeie gids, want hij liep keihard en hield geen rekening met zijn gasten, die hem amper of soms zelfs helemaal niet bij konden houden (wij waren de enige twee die dat wel lukte). Hij legde ook weinig uit over het eiland en de beesten en wat hij vertelde ging in het Spaans, ook al hadden we van tevoren gevraagd of de gids ook Engels kon. Maar ach, we hebben hier en daar wel wat meegekregen en we hebben ons zeker vermaakt.
We kwamen een kleine vinesnake tegen.
Om te laten zien hoe goed die gecamoufleerd zijn, een foto van het geheel. Spot the snake!
Je struikelde op het eiland over alle blue footed boobies. Overal zaten die beesten te broeden en alle mogelijke generaties hebben we gezien. Af en toe moesten we een eindje door het droge gras, omdat die beesten het pad blokkeerden en sommigen waren erg duidelijk in hun boodschap dat we er niet langs mochten.
De fluffy baby boobies.
Uitzichtje over de kustlijn.
Andere leuke vogeltjes waar we de namen van vergeten zijn, vogelaar-barbaren als we zijn :-).
Als we heel veel geluk hadden konden we 1 van de tien red footed boobies zien, en zie hier ons geluk.
Wij werden een stuk enthousiaster van de zeeschildpadden in de baai.
We hebben niet met ze gesnorkeld, want dat mocht niet in die baai. Dat mocht wel ergens anders, maar het was best fris en niet bijzonder goed zicht. We hebben wel vissen gezien, maar niet veel bijzonders. We gaan er vanuit dat we dat bij de Galapagos nog wel beter gaan zien.
Maandag 10 december zijn we naar Agua Blanca gegaan, een dorpje in het Parque Nacional Machalilla, waar archeologische opgravingen zijn. Daar heb je bijvoorbeeld deze urnen waar menselijke resten in werden bewaard.
Verder kon je daar met een gids rondwandelen en voor alle vogelliefhebbers waren er weer een aantal leuke gesnavelde beestjes te vinden. Alle biologische namen zijn bij ons het ene oor in en direct het andere oor weer uit gegaan; wij noemen ze gewoon die gele of die rooie. Maar voor de liefhebbers hebben we ze dan toch maar even op de kiek gezet :-).
Dinsdag 11 december vertrekken we om 08:40 uur weer met de bus terug naar Guayaquil. Daar doen we nog even een speed site-seeing van de highlights van de stad, voordat de twaalfde ons vliegtuig naar de Galapagos vertrekt. We weten nog niet of we daar telefoon of internetverbinding kunnen ontvangen, dus mochten jullie een dag of 7 niks van ons horen, dan is hoogstwaarschijnlijk niet ons schip gezonken. We zijn de 17e weer op Isla Santa Cruz, waar we als het goed is wel weer verbinding met de buitenwereld kunnen krijgen. En anders zijn we de 20e weer terug in Quito.